این سازمان علاوه بر چین و روسیه شامل برخی کشورهای شوروی سابق همچون قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان و ازبکستان و به تازگی هند و پاکستان می شود.
تاثیر عضویت در شانگهای بر مذاکرات هسته ای
«تریتا پارسی» مدیر اندیشکده کوئینسی در واشنگتن دیسی اعتقاد دارد در حالی که پیشنهاد ایران برای عضویت کامل برای اولین بار در سال گذشته تصویب شد، تصمیم برای الحاق اکنون در زمان نامناسبی رخ داد زیرا هم ایران و هم رهبران غربی امیدوار بودند به معامله ای برای احیای توافق هسته ای دست یابند.
اندیشکده ها و رسانه های مطرح جهان ارزیابی های گوناگونی را از کارکرد این سازمان و پیامدهای عضویت ایران در آن داشته اند.
براساس این تحلیل، در واقع سازمان همکاری شانگهای به تهران یک مجمع دیپلماتیک برای ایجاد روابط نزدیک تر با کشورهای منطقه را نیز ارائه می دهد؛ این روند قبل از این مختل شده بود. عدم انسجام و محدودیت های داخلی در میان دولت های آسیای مرکزی موجب شده است تا ایران به عنوان یک مرکز حمل و نقل بالقوه و جایگزینی برای وابستگی به روسیه هم دیده شود.
این اتاق فکر آمریکایی در گزارش خود که روز قبل از اجلاس سران سمرقند منتشر شد، آورده است: یادداشت استانداردی که ایران امضا می کند، تعهدات مختلفی را شامل می شود که از جمله آن ها الحاق به موافقتنامهها و معاهدات سازمان همکاری شانگهای مانند منشور تأسیس سازمان و کنوانسیون مبارزه با تروریسم، افراطگرایی و تجزیهطلبی است. زمانی که این پیش نیازها از سوی ایران برآورده شود، این کشور اسناد الحاق برای تصویب به دبیرخانه سازمان همکاری شانگهای در پکن ارائه خواهد کرد.
تحلیلگران اعتقاد دارند عضویت ایران در این سازمان در کنار تحولات مهم بین المللی می تواند مرحله تازه ای از دگرگونی روندها و اهداف را برای این سازمان و اعضای آن رقم بزند.
جالب اینجا است که نشست سمرقند اولین سفر خارجی «شی جین پینگ» رهبر چین از زمان شروع همه گیری هم بود. او از متحدان پکن در سازمان خواست به یکدیگر کمک کنند تا مانع قدرتهای خارجی شوند که آشوب های داخلی را در کشورها تحریک میکنند. وی از این اقدام غرب به ویژه آمریکا، به عنوان «انقلابهای رنگی» یاد کرد.
بنا بر ادعای این اتاق فکر آمریکایی، سازمان همکاری شانگهای بیشتر به عنوان یک انجمن برای بحث و تعامل عمل می کند تا یک اتحاد رسمی منطقه ای مشابه ناتو یا اتحادیه اروپا … با همه این نقایص اما سازمان همکاری شانگهای از الحاق ایران برای تقویت گفتمان خود درباره وضعیت رو به رشد سازمان در جهان استفاده خواهد کرد.
«رجب طیب اردوغان» رئیس جمهور ترکیه هم در نشست سازمان همکاری شانگهای در جمع خبرنگاران گفت: روابط آنکارا با کشورهای این سازمان با برداشتن گام بعدی موقعیت بسیار متفاوتی پیدا می کند. هدف ترکیه عضویت در این سازمان است.
موسسه «بلفر» وابسته به دانشگاه هاروارد آمریکا آورده است که ایران یک قدم به عضویت سازمان همکاری شانگهای نزدیک تر شد.
سازمان همکاری شانگهای (SCO) در ۱۵ ژوئن ۲۰۰۱ در شانگهای، ابتدا با مشارکت قزاقستان، چین، قرقیزستان، روسیه، تاجیکستان و ازبکستان تشکیل شد و اکنون حدود یک سوم اقتصاد جهان را در اختیار دارد.
تارنمای موسسه رسانه ای پژوهشی «Asia Financial» مستقر در هنگ کنگ نوشت، پس از ایران اکنون ترکیه نیز به دنبال عضویت در سازمان همکاری شانگهای و پیوستن به گروه کشورهای چین، روسیه و ایران است.
طبق این تحلیل، از نظر داخلی نیز مقامات ایرانی روند الحاق را در تقویت شرایط اقتصادی کشور مثبت می بینند. «روحالله لطیفی» سخنگوی گمرک ایران در تیر ماه گذشته اعلام کرد که صادرات غیرنفتی ایران به کشورهای سازمان همکاری شانگهای در سه ماهه دوم سال جاری ۲۰ درصد افزایش یافته و در مجموع به ۵.۵ میلیارد دلار رسیده است. تهران همچنین میزبان چندین رویداد به مزایای تجاری عضویت در سازمان همکاری شانگهای بوده است.
اکنون ۹ کشور جمهوری اسلامی ایران، هند، جمهوری قزاقستان، جمهوری خلق چین، قرقیزستان، پاکستان، فدراسیون روسیه، تاجیکستان و ازبکستان عضو رسمی سازمان همکاری شانگهای هستند و سه کشور افغانستان، بلاروس و مغولستان دارای وضعیت ناظر و ۶ کشور جمهوری آذربایجان، جمهوری ارمنستان، پادشاهی کامبوج، جمهوری دموکراتیک فدرال نپال، جمهوری ترکیه و جمهوری دموکراتیک سوسیالیستی سریلانکا شرکای گفت وگوی سازمان همکاری شانگهای محسوب می شوند.
موسسه واشنگتن برای سیاست خاور نزدیک تصریح دارد: با توجه به بن بست ادامه دار بین تهران و غرب بر سر مذاکرات هسته ای و تحریم ها، مقامات ایرانی از حضور در سازمان همکاری شانگهای به عنوان ابزاری برای تقویت سیاست نگاه به شرق دولت استفاده می کنند. تحول اخیر به عنوان نتیجه روابط ایران با روسیه و چین دیده می شود ضمن آنکه در دوره اخیر جنگ اوکراین هم باعث تعمیق روابط تهران با مسکو شده است. سیاست تحکیم روابط با پکن هم در دوران ریاست جمهوری «ابراهیم رئیسی» برجسته شده است.
ترکیه در حال حاضر شریک گفت وگوی سازمان همکاری شانگهای است که اعضای اصلی آن چین، روسیه، هند، پاکستان، ایران، قرقیزستان، تاجیکستان، قزاقستان و ازبکستان هستند.
شبکه خبری «سی ان ان» هم در گزارشی به بازتاب نظرات مدیر اندیشکده «کوئینسی» پرداخت و نوشت، ایران قرار است روابط خود با شرق را رسمی تر کند و اکنون با عضویت در سازمان شانگهای یک قدم به پیوستن به محور چین و روسیه نزدیکتر شود. این اتفاق در حالی رخ داده که مذاکرات هستهای آن با قدرتهای جهانی متزلزل شده است.
ایران از سال ۲۰۰۵ یک کشور ناظر بود. در اجلاس سال گذشته که با حضور آیت الله سید ابراهیم رییسی در شهر دوشنبه برگزار شد، اعضا بعد از چند سال با درخواست عضویت کامل ایران موافقت کردند و بعد از امضای سند تعهدات در اجلاس سمرقند، ایران عضو این سازمان به شمار می رود.